Peru, un otro mundo

Hallo allemaal!

Na een super soepele vlucht en overstap in Bogota, kwamen we aan in Lima. We verbleven 2 nachtjes in een hostel vlakbij de luchthaven, en ook bij de grote bus terminal van Lima, Plaza Norte. Op onze eerste dag in Peru hebben we ons georienteerd in deze bus terminal met giga shopping mall. Hier zijn tientallen busmaatschappijen gevestigd, met allerlei bestemmingen. Het was een hele klus om ´de beste´ uit te kiezen. De prijzen verschillen, en daarmee ook de kwaliteit en comfort, wat redelijk belangrijk is op een rit van 14 uur.
We zijn met VIA NORTE naar Chiclayo (grote stad in het noorden) gereden. De bus was heerlijk, met eten en film aan boord. We reden langs de kust naar het noorden, door de woestijn, waar we ons verbaasd hebben over de leegte.
In Chiclayo hebben we aan Plaza del Aarmas (grote, centrale plein die in elk stadje aanwezig is) overnacht. We hebben een mooi museum bezocht, over een pre-inca beschaving uit de omgeving, de Moche. Dit volk in de groene rivierdalen en leefde van de vis.

Vervolgens zijn we met een matige nachtbus bus naar Chachapoyas gegaan. Chachapoyas ligt aan de oostkant van de Andes, vlakbij de Amazone. Ook hier weer een prima hotel in een koloniaal gebouw aan het plein. Vanuit hier hebben we Kuelap bezocht, het Machu Picchu van het Noorden. Het was erg indrukwekkend en groot. Er hebben ruim 3000 mensen in het fort met prachtig uitzicht geleefd. De fundamenten en muren van het fort zijn nog steeds goed zichtbaar. Deze beschaving (de Chachapoyas) stond bekend als krijgers en ze hebben zich dan ook niet zomaar over gegeven aan de Inca beschaving.
Ook zijn we vanuit hier naar de Gocta waterval gegaan. Dit is met 771 meter hoogte de hoogste waterval van Zuid Amerika. Wij vinden dit een twijfelachtige eer, aangezien de waterval getrapt is en niet zevenhonderd meter recht naar beneden valt. Maar goed, het ding is groot en indrukwekkend en ligt ook nu weer in een prachtige (groene) omgeving.

De volgende stad de we op ons noordelijke rondje bezoeken is Cajamarca. Deze stad kun je bereiken door om 5 uur in de ochtend de bus te nemen en 13 uur later aan te komen. Het is een prachtige rit en de lange zit zeker waard. We gaan over hoge passen en door diepe dalen en het landschap en de temperatuur verandert constant. We kijken onze ogen uit en vervelen ons zelden.
Ook in Cajamarca overnachtten we aan het plein. We hebben 1 dag de stad verkend. We zijn onder andere in Cuarto del Rescate geweest. Een incagebouwtje waar de laatste Inca koning Atahualpa een gevangene was van de Spanjaarden. Een andere dag zijn we naar de Baños del Inca´s geweest. Dit zijn heetwater bronnen waar Atahualpa graag badderde. Helaas waren de bronnen niet meer om in te badderen en waren we aangezwezen op een vies koud zwembad. Je begrijpt, hier waren we snel weer weg!

Anderhalve week hebben we over dit noordelijke rondje gedaan. Het is ons goed bevallen, vaak waren we de enige (blanke) toeristen in het dorp, dit resulteerde in veel starende Peruanen.

Terug naar Lima gunden we onszelf een rit in de 1e klas van SuperCiva. De bus leek net een vliegtuig, waar we onszelf in de buisness-seats bevonden. Daan heeft heerlijk geslapen, voor Rosa was de stoel ietsjes te groot. Na aankomst nemen we de bus naar Pisco, en komen vermoeid en voldaan aan.
Vanuit Pisco bezoeken we Isla Ballestas en het nationaal Park Paracas. De eilanden waren zeker een hoogte punt, met duizenden zeevogels, en andere viseeters, zoals zeeleeuwen, pinguins en dolfijnen. We kijken onze ogen uit op deze ´poor mans Galapagos´ en de camera maakt overuren. Ook Paracas was erg bijzonder vanwege zijn coastal desert en vergezichten.
Onze volgende bestemming was Nazca, bij allen bekend vanwege de Nazca lijnen. Deze werelberoemde lijnen, figuren en vormen liggen in een gebied van 500 vierkante kilomter en het is nog steeds een raadsel door wie ze en waarom ze gemaakt zijn. Vanuit een piepklein vliegtuigje beseffen we hoe bizar het is dat deze figuren (van soms wel driehonderd meter groot) door mensen gemaakt zijn zonder ze van boven te kunnen aanschouwen. Het half uur in de lucht ´vloog´ voorbij en de rest van de dag wachten we met een grijns op ons gezicht op de nachtbus naar Arequipa.

Vergeleken met Costa Rica is Peru heel anders. De afstanden zijn zo veel groter, je kan 12 uur in de bus zitten, zonder dat het landschap veranderd. Hierdoor zitten we vaak in nachtbussen, om van A naar B te komen. We verbazen ons erover dat mensen in de woestijn kunnen wonen, ookal zien de bergen er ook erg ruig uit.
Ook is Peru armer, wat terug te zien is in kleine, vervallen huisjes en de vele straatverkopers. Toch bevalt ook dit land ons goed. De mensen zijn vriendelijk en de geschiedenis is fascinerend.

De laatste etappe van onze reis komt in zicht, we heben nog wat gave trips en mooie bestemmingen in het vooruitzicht en we verheugen ons hierop. Maar ondanks alle belevenissen begint ons eigen bedje wel te roepen.

Foto´s volgen zo snel mogelijke, houd het blog in de gaten!

Liefs en tot over een maandje!