Nos gusta Panamá

We zijn in Panama!
Na onze nacht in San José zijn we vroeg met de bus vertrokken naar Puerto Jimenez. Het was een mooi busrit van ongeveer 7,5 uur waarbij we zowel door het nevelwoud als palmboomplantages reden. Rond vier uur kwamen we aan bij Nimea (ministerie van alle nationale parken). Eerst werd ons verteld dat we niet bij elkaar konden werken, op dezelfde locatie, maar nadat we de taalschool gebeld hadden bleek het toch te kunnen. ´s Avonds sliepen we in een rangerhouse in de buurt, maar dat was een hele vale locatie, klein en een beetje vies. Er waren nog wat andere rangers en een kok, dus we hebben wel lekker gegeten. Van Puerto Jiminez naar San Pedrillo (ons ranger station) was nog een hele trip. Eerst twee uur met een 4x4 over een mooi bergpad en veel rivierdoorsteken naar Drake Bay. Vervolgens nog twintig minuten met de boot. Het was een super mooi en gave trip, heel veel natuur en een heel tropisch gevoel.
Corcovado en San Pedrillo vielen helaas tegen. Er was naast het schoonmaken van de wc´s verder geen werk te doen, hordes toeristen die alles al wisten en licht ongeintereseerde rangers zorgden voor een overbodig en onwelkom gevoel. De natuur en de locatie waren waanzinnig mooi, maar op de een of andere manier hebben we bijna geen gave beesten gezien. Tel daarbij de ontelbare beten van zandvliegen en onze zin om vrij te reizen en je begrijpt onze frustraties.
Na drie nachten zouden we overgeplaats worden naar het eiland nabij San Pedrillo omdat het veel de druk zou worden met studenten op het rangerstation. We zouden de volgende ochtend uiterlijk om 9 uur met de boot vertrekken. Tot onze irritatie zaten we rond 11 uur nogsteeds te wachten met al onze spullen op boot. Toen hebben we de knoop doorgehakt. We wilden niet nog langer vast zitten en afhankelijk zijn van boten en rangers die niet al te punctueel zijn. We zijn die middag nog afgezet in Drake en vanaf daar doorgereisd met de boot van Drake naar Sierpe. Dat duurde ongeveer 1 uur en ging door een super mooie omgeving met heel veel mangrove bomen. Vandaar ging het allemaal vrij soepeltjes naar de grens met Panama. Ook de grens overgang ging prima en tot onze verbazing stond er ook een nachtbus naar Panama-city klaar. In minder dan 15 uur stonden we in een vrijere en compleet andere wereld.

Panama-stad is een bijzondere en interessante stad. Er staan meer wolkenkrabbers dan aan de zuid-as, maar de mindere wijken zijn nog erger dan de Bijlmer.
Onze hoofdreden om naar Panama te gaan was het Panama kanaal, dat stond dan ook als eerste op ons programma. Omdat van 0900-1100 en van 1500-1700 de beste tijden te zijn om bij de sluizen de boten te zien stonden we vroeg op om naar de Miraflores Locks te gaan. Dit zijn de sluizen het dichts bij Panama aan de pacifisce oceaan.
Het bezoekerscentrum bestond behalve uit een groot zonnedek met uizicht op de sluizen ook uit een museum over het kanaal en een filmzaal, waar een filmpje van 20 minuten over het kanaal werd gedraaid. We waren precies op tijd om een aantal schepen op weg naar de caribische zee te zien paseren. Het was indrukwekkend om te zien met hoeveel preciesie de schepen door de sluizen worden geloodsd, maar de maat van de sluizen en schepen viel ons wel mee. Maar dat kan misschien komen omdat we wel vaker sluizen en grote schepen hebben gezien. Het was boeiend en interessant, we hebben ons een paar uur goed vermaakt.
Verder hebben we in Panama-stad de ruines van de eerste nederzettingen bekeken, het finacial district met de enorme skycrapers en de oude koloniale stad. Het meeste hebben we met de bus gedaan, wat goed te doen was. Onze een na laatste dag (van de vier dagen) zijn we naar het Metropolitan park geweest. Dit is het enige beschermde park binnen stadsgrenzen in de Amerika´s. Het was een super groen en mooi natuur park met leuke trails om over te wandelen. We hoopten om een luiaard te zien, maar dat is helaas niet gelukt. Wel werden we beloond met een gaaf uitzicht over de stad en Toekans! Het is Rosa´s lievelingsdier dus we waren als kinderen zo blij dat we ze van zo dicht bij konden zien. Helaas geen foto´s. We hebben trouwens wel een baby-luiaard gezien, maar die was overreden door een auto :(
Na vier mooie dagen in Panama-stad hebben we de bus gepakt naar Boquette, waar we nu al vier dagen zijn.
Boquette is een dorpje in de bergen van Panama, dichtbij de Costa Ricaanse grens. We zitten ongeveer op 1500 meter, waardoor het lekker cool is. Een top vakantie bestemming. We hebben van alles gedaan hier. Zoals een coffeetour naar een locale koffieboer. Het hele proces is ons uitgelegd. Het is bijna net zo complex als wijn, allerlei soorten en processen. De koffie smaaktte heerlijk.
Ook hebben we de omgeving rondgereden met een scooter. Rosa achterop, Daan aan het stuur (Af en toe andersom, haha). De weggetjes waren prachtig maar wel steil. De scooter trok het echter gemakkelijk, waardoor we overal konden komen.
Vandaag stond er een wandeling op het programma, niet zomaar een wandeling, maar een met een doel: de quetzal spotten. Het is een hele zeldzame vogel die alleen hier en in vergelijkbare omgevingen in Costa Rica voorkomt. Hij broed in het nevelwoud, terwijl hij de rest van het jaar ronddwaald aan zowel de caribische als de pacifische kust.
We waren erg scherp tijdens de wandeling en hoorde hem al aan alle kanten zingen en roepen. Het geluk was aan onze zijde. We hebben er 5 gezien. Prachtige kleuren tussen de bomen, en vergeet de bijna halve meter lange staart pennen niet. (Fotos komen hopelijk!).
Morgen reizen we door naar Bocas del Toro, een eilanden groep in noord oost Panama. We horen er hele goede verhalen over en hebber er super veel zin in.
Kortom, we hebben het onwijs naar onze zin en doen bijna alles waar we zin in hebben!

Liefs en groetjes,
Rosa en Daan.
ps bij ons vorige blog hebben we nog wat foto´s en een filmpje kunnen uploaden!