Jungle, ruines, cenotes en meer!
Door: Rosa en Daan
Blijf op de hoogte en volg Daan en Rosa
18 Januari 2017 | Mexico, Cancún
Precies een maand geleden gaven we jullie de laatste updates. Voor ons lijkt dit eerlijk gezegd veel langer terug. In de afgelopen maand hebben we wederom zoveel gezien en nieuwe indrukken opgedaan.
Vanaf El Remate in Guatamala zijn we naar Belize gereisd. Belize voelde gelijk anders aan dan de rest van midden Amerika: er wordt engels gesproken en de mensen zijn overwegend afstammelingen van slaven, en daardoor veel donkerder en groter dan de Mayas in bijvoorbeeld Guatamala.
San Ignacio is onze eerste bestemming. Vanaf hier verkennen we een paar ruines gebouwd door de Maya, die zich uiteraard toentertijd niks aantrokken van de huidige landgrenzen. Tijdens een bezoek aan een van de ruines zien we de eerste Keel-Billed Toekan, een van onze lievelingsvogels. Blij lopen we door de regen terug naar het stadje en warmen we op met een Bellikin stout, het bier van Belize. Inmiddels is het bijna kerst, en we verplaatsen ons via de vale stad Dangriga naar Hopkins.Te Hopkins hebben we een luxe huisje gehuurd, met eigen keuken, zodat we lekker kunnen kerst-kokkerellen. We maken met alles wat voorhande is een lekkere bier-stoofpot. Overdag maken we een prachtige snorkel trip naar het barrier reef. Tijdens het varen regent het pijpenstelen, maar zodra wij te water gaan breekt de zon door waardoor alle kleuren van het koraal goed te zien zijn.We zien tientallen soorten vissen, een Eagle Ray (rog), die zich vliegend als een adelaar door het water verplaatst, wow, en een Nurse shark. Deze soort haai schijnt vegetarisch te zijn, maar hij maakt ons toch aan het schrikken, haha.
Na de luxe van Hopkins zijn we klaar voor een primitief verblijf in de jungle. We liften naar de Cockscomb Jaguar Reserve, een fantastich tropisch regenwoud met als hoofdoel de jaguar te beschermen. Bij het bezoekerscentrum horen we dat een week eerder iemand een jaguar op het pad heeft gezien. Zouden wij ook een kans maken?
Het ranger station is goed verzorgd en vanuit hier maken we een aantal wandelingen. We krijgen een flinke bui op ons hoofd, alles is nat. Dan springen we ook maar gelijk in de poel onder aan een waterval. Vanwege de regen zien we helaas weinig wilde dieren, en de jaguar blijft ook lekker in het bos. De regen hoort nou eenmaal bij het regenwoud, en het maakt ons bezoek eraan slechts een klein beetje minder leuk.
We gaan door; een overnachting in Orange Walk resulteerd in een eet-kroegentocht van street-food. Wat een lekkernijen: tacos, fried jacks, burritos. Verder valt er hier, net als in de andere stadjes van Belize, weinig te beleven en is er weinig te zien.
De grensovergang tussen Belize en Mexico was de stroefste to nu toe. De overgang leek alleen voor autos gemaakt te zijn, waardoor wij zwervend langs de snelweg in de freezone verdwaald raken. We waren een tikkelte boos op deze vaagheid: waar zijn de borden? had niemand ons even wat info kunnen geven?. Gelukkig pikte een taxi chauffeur ons op en bracht ons veilig naar de Mexicaanse grens, 2 kilometer verderop. We worden afgezet in Chetumal, een leuke, niet toeristische Mexicaanse stad. Het voelt als een soort opluchting ten opzichte van Belize. We worden amper lastig gevallen, de sfeer is goed en het regent niet meer. We struinen langs de boulevard en eten een marquesitas, een lokale lekkernij. Het is een soort wafel met kaas en nutella.
Vanaf hier vertrekken we naar Bacalar, met de laguna met de 7 kleuren blauw. Wij tellen er "slechts" 5. Van heel donker blauw, tot groenig en fel blauw, het is super mooi. Tevens zwemmen we in eerste Cenote voor ons. Een Cenote is een soort zoetwater poel in een sinkhole, en is kenmerkend voor het Yucatan schiereiland. In yucatan stromen namelijk alleen ondergrondse rivieren. De Cenotes zijn de enige plek waar dit water aan het oppervlakte komt. Het zijn heerlijke zwem, snorkel en duik plekken. Rosa is zo stoer om duikend een Cenote in te gaan. Ze zijn erg meestal erg diep (tot 90 meter, dat zwemd eng). Rosa verdwijnd in 1 van de ondergrondse riviertjes, brr. Er zijn stalactieten en stalagmieten te zien en het is alsof je zwemmend door een grot loopt.
We vieren oud en nieuw op een vreemde plek. Stiekem missen we onze vrienden, waar we altijd een goed feestje mee bouwen. We besluiten hetzelfde te doen in een gezellige cerveceria. Dit eindigt in een dansfeest waar de obers en koks vrolijk mee dansen, erg geslaagd. Een katerige nieuwjaarsdag volgd, maar de warmte is heerlijk en doet ons goed, zulk weer moeten we thuis ook hebben!
We hebben onderweg een gelukje! Carlijne (volleybal vriendin van Rosa) en Stefan zijn met een huurauto op vakantie in Mexico. Wij mogen ze vergezellen en meerijden vanaf Chetumal naar Tulum, waar we tijdens het bezoeken van de maya ruines aan zee, lol met elkaar hebben. Tulum is druk en toeristisch, daar moeten we wel even aan wennen. Toch hebben we een leuke tijd hier, we huren fietsen zodat we de cenotes in de buurt kunnen bezoeken en we lunchen op het strand.
Vanuit Tulum reizen we naar Valladolid, met een pitstop in Coba. Coba is een nog redelijk on-ontdekte Maya ruines, die nog "veilig" zijn voor het massa en cruiseship toerisme vanuit Cancun. In Valladolid zitten we in een AirB&B, ook wij gaan met de tijd mee. We hebben een compleet eigen huisje, wat ons veel doet denken aan ons eigen huis in Haarlem. Alleen Lindo ontbreekt. Vanuit Valladolid gaan we naar Chitchen Itza, misschien wel de bekendste maya complex in de wereld (het is verkozen tot 1 van de zeven nieuwe wereld wonderen). Hier is het massa toerisme wel toegeslagen, en de vraag is of de gigantische piramide opweegt tegen de hordes toeristen. Gelukkig bereiken wij het complex vroeg in de ochtend, waardoor we het complex redelijk rustig kunnen aanschouwen. Rond 10 uur komen alle toeristen aan, wat gepaard gaat met de aankomst van honderden souvenirs verkopers. Dat maakt het wat minder leuk, een souvenirswinkeltje of twee bij de uitgang is leuk, maar honderden in het park, naast de ruines niet. We vermaken ons prima in het park, het wordt een soort hobby om anderen toeristen en groepsreizen te analyseren. Levert de grootste lol op. Het is heerlijk om de tijd te hebben om rond te kijken. De meeste toeristen hollen door het complex, op naar de included lunch!
Na Valladolid beginnen we onrustig te worden, ons vliegtuig gaat al over 2 weken!! Hoe vullen we onze laatste tijd op?
De grote koloniale stad Merida help ons daarbij. We verblijven 5 nachten in een fijn hostel, waar we met anderen reizigers de avond festiviteiten van de stad aanschouwen. Een dagje naar het strand geeft ons een inkijkje in de Amerikaanse cruiseship toeristen. Het badplaatsje staat op zijn kop vanwege het schip, tientallen verkopers vallen je lastig en de rust is ver te zoeken. We genieten ervan, en besluiten in ieder geval de komende 10 jaar nog niet op zo een cruise te gaan.
Izamal redt onze laatste paar dagen. Het is een schattig stadje waar alle gebouwen geel zijn, en de maya piramides gewoon tussen de huizen staan, een grappig tafereel.
Inmiddels zijn we in Cancun. De stad die in de jaren 50 is ontstaan uit het niks. Een computer model besloot dat dit de beste locatie in Mexico was voor een nieuw toeristen centrum. Dat is aardig gelukt. Morgen gaan we een kijkje nemen in de Hotel en resort zone langs het strand, dat geeft vast weer leuk en vermakelijke toeristen- plaatjes.
De highlights en de cultuur van Midden Amerika hebben we inmiddels allemaal gezien. Het was fantastisch en super afwisselend (met name Belize, wat echt een buitenbeentje is), maar nu is het tijd voor iets anders: overmorgen gaan we naar Cuba. We zijn klaar voor de laatste horde. Cuba beloofd heel anders te zijn dan Midden Amerika. We gaan genieten van de cultuur en de locale mensen, sigaren en rum, maar ook zeker de toeristen bekijken.
Tot over 4 weken!
Kus.
Vanaf El Remate in Guatamala zijn we naar Belize gereisd. Belize voelde gelijk anders aan dan de rest van midden Amerika: er wordt engels gesproken en de mensen zijn overwegend afstammelingen van slaven, en daardoor veel donkerder en groter dan de Mayas in bijvoorbeeld Guatamala.
San Ignacio is onze eerste bestemming. Vanaf hier verkennen we een paar ruines gebouwd door de Maya, die zich uiteraard toentertijd niks aantrokken van de huidige landgrenzen. Tijdens een bezoek aan een van de ruines zien we de eerste Keel-Billed Toekan, een van onze lievelingsvogels. Blij lopen we door de regen terug naar het stadje en warmen we op met een Bellikin stout, het bier van Belize. Inmiddels is het bijna kerst, en we verplaatsen ons via de vale stad Dangriga naar Hopkins.Te Hopkins hebben we een luxe huisje gehuurd, met eigen keuken, zodat we lekker kunnen kerst-kokkerellen. We maken met alles wat voorhande is een lekkere bier-stoofpot. Overdag maken we een prachtige snorkel trip naar het barrier reef. Tijdens het varen regent het pijpenstelen, maar zodra wij te water gaan breekt de zon door waardoor alle kleuren van het koraal goed te zien zijn.We zien tientallen soorten vissen, een Eagle Ray (rog), die zich vliegend als een adelaar door het water verplaatst, wow, en een Nurse shark. Deze soort haai schijnt vegetarisch te zijn, maar hij maakt ons toch aan het schrikken, haha.
Na de luxe van Hopkins zijn we klaar voor een primitief verblijf in de jungle. We liften naar de Cockscomb Jaguar Reserve, een fantastich tropisch regenwoud met als hoofdoel de jaguar te beschermen. Bij het bezoekerscentrum horen we dat een week eerder iemand een jaguar op het pad heeft gezien. Zouden wij ook een kans maken?
Het ranger station is goed verzorgd en vanuit hier maken we een aantal wandelingen. We krijgen een flinke bui op ons hoofd, alles is nat. Dan springen we ook maar gelijk in de poel onder aan een waterval. Vanwege de regen zien we helaas weinig wilde dieren, en de jaguar blijft ook lekker in het bos. De regen hoort nou eenmaal bij het regenwoud, en het maakt ons bezoek eraan slechts een klein beetje minder leuk.
We gaan door; een overnachting in Orange Walk resulteerd in een eet-kroegentocht van street-food. Wat een lekkernijen: tacos, fried jacks, burritos. Verder valt er hier, net als in de andere stadjes van Belize, weinig te beleven en is er weinig te zien.
De grensovergang tussen Belize en Mexico was de stroefste to nu toe. De overgang leek alleen voor autos gemaakt te zijn, waardoor wij zwervend langs de snelweg in de freezone verdwaald raken. We waren een tikkelte boos op deze vaagheid: waar zijn de borden? had niemand ons even wat info kunnen geven?. Gelukkig pikte een taxi chauffeur ons op en bracht ons veilig naar de Mexicaanse grens, 2 kilometer verderop. We worden afgezet in Chetumal, een leuke, niet toeristische Mexicaanse stad. Het voelt als een soort opluchting ten opzichte van Belize. We worden amper lastig gevallen, de sfeer is goed en het regent niet meer. We struinen langs de boulevard en eten een marquesitas, een lokale lekkernij. Het is een soort wafel met kaas en nutella.
Vanaf hier vertrekken we naar Bacalar, met de laguna met de 7 kleuren blauw. Wij tellen er "slechts" 5. Van heel donker blauw, tot groenig en fel blauw, het is super mooi. Tevens zwemmen we in eerste Cenote voor ons. Een Cenote is een soort zoetwater poel in een sinkhole, en is kenmerkend voor het Yucatan schiereiland. In yucatan stromen namelijk alleen ondergrondse rivieren. De Cenotes zijn de enige plek waar dit water aan het oppervlakte komt. Het zijn heerlijke zwem, snorkel en duik plekken. Rosa is zo stoer om duikend een Cenote in te gaan. Ze zijn erg meestal erg diep (tot 90 meter, dat zwemd eng). Rosa verdwijnd in 1 van de ondergrondse riviertjes, brr. Er zijn stalactieten en stalagmieten te zien en het is alsof je zwemmend door een grot loopt.
We vieren oud en nieuw op een vreemde plek. Stiekem missen we onze vrienden, waar we altijd een goed feestje mee bouwen. We besluiten hetzelfde te doen in een gezellige cerveceria. Dit eindigt in een dansfeest waar de obers en koks vrolijk mee dansen, erg geslaagd. Een katerige nieuwjaarsdag volgd, maar de warmte is heerlijk en doet ons goed, zulk weer moeten we thuis ook hebben!
We hebben onderweg een gelukje! Carlijne (volleybal vriendin van Rosa) en Stefan zijn met een huurauto op vakantie in Mexico. Wij mogen ze vergezellen en meerijden vanaf Chetumal naar Tulum, waar we tijdens het bezoeken van de maya ruines aan zee, lol met elkaar hebben. Tulum is druk en toeristisch, daar moeten we wel even aan wennen. Toch hebben we een leuke tijd hier, we huren fietsen zodat we de cenotes in de buurt kunnen bezoeken en we lunchen op het strand.
Vanuit Tulum reizen we naar Valladolid, met een pitstop in Coba. Coba is een nog redelijk on-ontdekte Maya ruines, die nog "veilig" zijn voor het massa en cruiseship toerisme vanuit Cancun. In Valladolid zitten we in een AirB&B, ook wij gaan met de tijd mee. We hebben een compleet eigen huisje, wat ons veel doet denken aan ons eigen huis in Haarlem. Alleen Lindo ontbreekt. Vanuit Valladolid gaan we naar Chitchen Itza, misschien wel de bekendste maya complex in de wereld (het is verkozen tot 1 van de zeven nieuwe wereld wonderen). Hier is het massa toerisme wel toegeslagen, en de vraag is of de gigantische piramide opweegt tegen de hordes toeristen. Gelukkig bereiken wij het complex vroeg in de ochtend, waardoor we het complex redelijk rustig kunnen aanschouwen. Rond 10 uur komen alle toeristen aan, wat gepaard gaat met de aankomst van honderden souvenirs verkopers. Dat maakt het wat minder leuk, een souvenirswinkeltje of twee bij de uitgang is leuk, maar honderden in het park, naast de ruines niet. We vermaken ons prima in het park, het wordt een soort hobby om anderen toeristen en groepsreizen te analyseren. Levert de grootste lol op. Het is heerlijk om de tijd te hebben om rond te kijken. De meeste toeristen hollen door het complex, op naar de included lunch!
Na Valladolid beginnen we onrustig te worden, ons vliegtuig gaat al over 2 weken!! Hoe vullen we onze laatste tijd op?
De grote koloniale stad Merida help ons daarbij. We verblijven 5 nachten in een fijn hostel, waar we met anderen reizigers de avond festiviteiten van de stad aanschouwen. Een dagje naar het strand geeft ons een inkijkje in de Amerikaanse cruiseship toeristen. Het badplaatsje staat op zijn kop vanwege het schip, tientallen verkopers vallen je lastig en de rust is ver te zoeken. We genieten ervan, en besluiten in ieder geval de komende 10 jaar nog niet op zo een cruise te gaan.
Izamal redt onze laatste paar dagen. Het is een schattig stadje waar alle gebouwen geel zijn, en de maya piramides gewoon tussen de huizen staan, een grappig tafereel.
Inmiddels zijn we in Cancun. De stad die in de jaren 50 is ontstaan uit het niks. Een computer model besloot dat dit de beste locatie in Mexico was voor een nieuw toeristen centrum. Dat is aardig gelukt. Morgen gaan we een kijkje nemen in de Hotel en resort zone langs het strand, dat geeft vast weer leuk en vermakelijke toeristen- plaatjes.
De highlights en de cultuur van Midden Amerika hebben we inmiddels allemaal gezien. Het was fantastisch en super afwisselend (met name Belize, wat echt een buitenbeentje is), maar nu is het tijd voor iets anders: overmorgen gaan we naar Cuba. We zijn klaar voor de laatste horde. Cuba beloofd heel anders te zijn dan Midden Amerika. We gaan genieten van de cultuur en de locale mensen, sigaren en rum, maar ook zeker de toeristen bekijken.
Tot over 4 weken!
Kus.
-
18 Januari 2017 - 20:41
Coen:
En vast een cruise inplannen voor 2028, hi hi. Leuk verhaal. En Cuba zal jullie vast verrassen en bekoren. Probeer met de mensen te praten....verrassend! -
18 Januari 2017 - 20:45
Francy:
Hoi Rosa en Daan,
Wat een heerlijk verslag weer! Jullie kunnen zo mooi alles beschrijven wat jullie meemaken dat ik jullie gewoon zie! Zoveel meegemaakt weer, zoveel mooie dingen gezien, het is bijna niet te bevatten. die tempels zijn indrukwekkend. Ongelofelijk dat ze dit konden maken, zo lang gelden.
Ik ben een paar dagen geleden teruggekomen uit Tanzania. eerst de werkbezoeken gedaan door gesprekken met stagiaires en verantwoordelijken van het plaatselijke ziekenhuis te hebben en daarna een vakantie eraan vastgeknoopt zoals een safari en een weekje Zanzibar. Wat een prachtig eiland!!
Nu weer in het koude en witte Groningen en heeft het dagelijkse leven alweer plaats gemaakt voor tropische hitte. Maar de herinnering blijft en neem je met je mee, net als al jullie ervaringen. Geniet er van!! Veel liefs voor jullie beiden,
Francy -
18 Januari 2017 - 20:47
Francy:
Ik bedoel dus dat de tropische hitte heeft plaatsgemaakt voor het dagelijkse leven;)! -
19 Januari 2017 - 09:09
Mieke Pleij:
Lieve Rosa en Daan, heerlijk om jullie vrerhalen te lezen! Soms lijkt het wel of ik een stukje met jullie meereis! Haha, blijf maar lekker dromen, hoor ik jullie zeggen!! Maar.......het is zo geweldig om te lezen hoe het jullie vergaat !!! En nu is het alweer een beetje aftellen voor jullie....maar wat nemen jullie weer een hoop mee naar Nederland!!
Andre en ik gaan in maart naar Cuba, dus zeg maar dat we eraan komen!!
Geniet nog veel van jullie laatste weekjes!!!
Heel veel liefs ,Mieke -
19 Januari 2017 - 10:29
Menno:
Te gek! -
21 Januari 2017 - 12:36
Annelies:
leuk verhaal weer! Wat zal het wennen zijn wanneer je terugkomt. Gelukkig zitten er ook voordelen aan om weer naar ons kikkerlandje terug te keren. Nemen jullie de zon mee? Veel plezier nog! Liefs en groetjes, Annelies -
22 Januari 2017 - 19:00
Anneke:
genieten was het weer om jullie verslag te lezen, wat een verhalen weer. jullie zijn echt doorgewinterde reizigers en ik kan me voorstellen dat jullie steeds met verbazing naar de toeristen kijken. heel ander volk he??
geniet nog maar heel erg van Cuba, wij waren er 2 jaar geleden en hebben vreselijk genoten van alles, zeker als je de toeristen achter je laat en het volle leven tot je neemt!!
veel plezier en dikke zoen ,
anneke en Jan -
18 Februari 2017 - 21:10
Arianne Abbestee:
Hoi Rosa en Daan,
Wat een toffe blog hebben jullie bijgehouden en wat een geweldige reis hebben jullie gemaakt!
Momenteel ben ik met mijn vriend een vakantie in Honduras en hopelijk ook Guatamala aan het plannen en zo kwam ik tijdens het Googlen bij toeval op jullie blog terecht. Ik zag dat jullie nu ongeveer thuis moeten zijn gekomen en wel in Haarlem, waar wij ook wonen. Het leek mij daarom heel leuk om een keer wat ervaringen van jullie te mogen horen en jullie het een en ander te mogen vragen. Zouden jullie daarvoor open staan?
Mijn mailadres is arianneabbestee@hotmail.com, mijn telefoonnummer 06 25083984.
Hopelijk hoor ik wat van jullie. Bedankt in ieder geval :).
Groetjes,
Arianne (en Gerian)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
